"Και μετά τι μένει;" ...Μετά από τι; Μετά από ένα τέλος ή μετα από μια νέα αρχή; Πάντα μετά θα υπάρχει κάτι που δεν υπήρχε, κάτι που δεν ήξερες και που ίσως να μην φανταζόσουν. Αυτό που ποτέ δεν θα είναι ίδιο είναι ο εαυτός σου... Και αυτό σημαίνει από μόνο του πως ποτέ δεν θα είναι ίδιο τίποτα...

Εκείνο το απόγευμα και λίγο πριν χειμωνιάσει για τα καλά, αγκάλιασε το παγωμένο της κορμί με όσες αναμνήσεις της απέμειναν και έφυγε! Κοίταξε για τελευταία φορά τα μάτια του και εκείνο το άδειο βλέμμα της διέλυσε και το υπόλοιπο καρδιάς. Για την ψυχή της ούτε λόγος! Εκείνη έμεινε μαζί του σε εκείνα...

Τι είναι "ζωή" και τι είναι "άνθρωπος";; Τι δίνει ζωή στον άνθρωπο;; Ήρθες άνθρωπε στη Γη και αναρωτιέσαι για την ύπαρξή σου. Αναρωτιέσαι για την ουσία σου και την εξέλιξή σου. Εχείς πιάσει όμως το νόημα ή κλείνεσαι μέσα σε θολές αυταπάτες; Ζεις ή νομίζεις ότι ζεις και απλά υπάρχεις; Καλείσαι να...

...την ρώτησαν πολλές φορές "τι ειναι η αγαπη" και εκεινη δεν ηξερε να απαντήσει..... Μέχρι που στναντησε εκείνον... εκείνον που ειχε φίλο και έρωτα......  Η αγάπη είναι συναισθήματα και μόνο! Δεν αναλύεται με λέξεις, δεν αποδεικνύεται με πράξεις.... οι λέξεις θα είναι πάντα εκτός και οι...

"Καταστάσεις κενές κ εφήμερες.... ξένα  βλέμματα.. .. λόγια χωρίς ουσία.. . Πράξεις αντίθετες με τα "νιώθω"..... κανείς δεν νοιάζεται πραγματικά.... Μόνο μέχρι εκεί που φτάνει το "Εγώ" του..... κάπως έτσι φτάνεις σε σημείο να μην νιώθεις.. ......."

..."για την στιγμή που δεν θα με ανησυχεί τίποτα.. .Γιατί θα έχω βρει την γαλήνη μου μέσα σε όλα εκείνα που θα γεμίζουν το μυαλό κ την ψυχή μου.... στα λίγα ποντάρει η ψυχή... σε εκείνα τα λίγα κ ανεκτίμητα..... Στα απλά ποντάρει το μυαλό.. . Στα απλά κ μη  μετρήσιμα..... Ίσως είναι δύο μάτια,...

...μια Κυριακή που χάθηκαν τα ουσιαστικά κ έμειναν μόνο οι προθέσεις........Σε έναν κόσμο φτιαγμένο με "θαύματα", η "μαγεία" δεν πεθαίνει... ο "μάγος" ξενερώνει...........!

"...Το μυαλό μου ζει ελεύθερο... Το ίδιο κ η ψυχή μου.... Δεν θα τα φυλακίσεις ποτέ κ δεν θα τα δαμάσεις... Μπορείς να τα αγαπήσεις όμως.... ....Τα λόγια είναι περιττά όταν η φυγή είναι μονόδρομος.... Δυο μόνο λέξεις είναι αρκετές για όλα εκείνα που δεν θα έπρεπε να απαιτούν εξήγηση..........."

  "Εκείνη κοιτούσε ψηλά γιατί ψηλά ήθελε να φτάσει.... Εκείνος γινόταν τα φτερά της... κάθε μέρα κ πιο πολύ..... Εκείνη όταν κουραζόταν, έπεφτε στην αγκαλιά του για να μαζέψει ανάσες για τον δρόμο.... Εκείνος την κοιτούσε κ ήταν πάντα ένα βήμα πιο μπροστά για να μην χαθεί.... Είχε από...

'Έξοδος κινδύνου" λες και τρέχεις προς στο πράσινο φωτάκι.....  Εύκολο όταν πρόκειται για χώρο... Όταν πρόκειται όμως για τον "χώρο" του μυαλού σου, τότε τι γίνεται; Υπάρχει έξοδος κινδύνου από εκεί; Και αν ναι, από ποιον κίνδυνο τρέχεις να σωθείς; Ο μόνος κίνδυνος εκεί μέσα είναι ο εαυτός σου...